Σελίδα ημερολογίου

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Χθες ήταν η γιορτή του Αγ.Ιωάννη (μεγάλη η χάρη του) και όπως γνωρίζεις,γιόρταζε ο ΠΡΩΗΝ καλός ΜΟΥ (πλέον ΤΗΣ) και όπως σου είχα υποσχεθεί,τον πήρα τηλέφωνο.

Γιατί όμως δεν πήγαν όλα όπως τα είχα σχεδιάσει;Μαζί σου δεν έκανα πρόβα πώς θα τα πω;Τυπικές ευχούλες,με μία δόση χαριτωμενιάς,άνεσης και ύφος "Σε έχω ξεπεράσει αγοράκι";έ;έτσι δεν είπαμε;Όλη μέρα το σκεφτόμουν η κακομοίρρα,έφτασε απογευματάκι,χτύπησα δύο σφηνάκια τσίπουρο(δεν είχα άλλο ποτό σπίτι..τι θες;!) μάζεψα όσο κουράγιο βρήκα,οπλίστηκα με αυτοπεποίθηση και θάρρος..σχημάτισα τον αριθμό του στο κινητούλι μου και τουουουτ...τουουουτ...:

-Ναι;
-Γιάννη;
-Ναι;
-Χρόνια Πολλάάάααααααα!!! (χαριτωμένα,τυπικά μέχρι στιγμής καλά!)
-Σε ευχαριστώ Νικολία μου ("μου";Με είπε ΜΟΥ!)
-Ε..χμ...τι κάνεις;Πώς περνάς;
-Μια χαρά...ετοιμάζομαι να βγω...εσύ τι θα κάνεις σήμερα;
-Θα βγω και εγώ,θα μας κεράσει ένας φίλος μου Γιάννης (ψέματα,δεν ξέρω άλλον.αλλά τι να πώ μάνα μ;)
-Ωραία..
-Ναι...αυτά...εεεεεεε....χρόνια πολλά και πάλι,καλά να περάσεις σήμερα...γειά.
-Σε ευχαριστώ πάρα πολύ και εσύ να περάσεις καλά...ΦΙΛΑΚΙΑ

(ΦΙΛΑΚΙΑ??!?!?ΦΙΛΑΚΙΑ?!?!?!Πρώτα "Νικολία μου" και μετά "ΦΙΛΑΚΙΑ"?Μουσική άρχισε να ηχεί στα αυτιά μου,καμπανούλες χτυπούσαν γιορτινά και εγώ με ένα τεράστιο ηλίθιο χαμόγελο στα χείλη,συνειδητοποιώ ότι κρατώ ακόμα το ακουστικό και έχω μείνει άλαλη.Επανέρχομαι στην πραγματικότητα και σκέφτομαι ότι πρέπει να απαντήσω.Και κάπου εδώ το χάλασα ημερολογιάκι μου.Πρέπει να με καταλάβεις.ΔΕΝ το περίμενα.Ο Γιάννης δε μου έλεγε "φιλάκια" τότε...που ήμασταν μαζί...ούτε όταν ήταν στις "καλές του"!...Μετά το αρχικό σοκ λοιπόν το παίζω αρκετά κουλ και χαλαρή και είμαι έτοιμη να ρωτήσω:"Καλά τώρα...πού κολλάνε τα φιλάκια" αλλά όχι....αντ'αυτού ξεστόμισα...)


-Μα καλά τώρα...πού φιλάνε τα κολλάκια;
-Ποια κολλάκια;Τι φιλάνε;
-εεεεε....τίποτα.γειά.


*Τουουουουουουουουουτ*


Του χρόνου θα του στείλω ες εμ ες.-